Oba typy plików służą do kompresowania obrazów w celu ich łatwiejszego udostępniania i przechowywania. Jednak plik WebP jest na ogół o wiele mniejszy od tradycyjnego pliku
JPEG. Programiści z firmy Google sugerują, że obraz WebP z kompresją stratną może być o 25–34% mniejszy niż porównywalny plik JPEG.
Po latach rozwoju i ewolucji większość przeglądarek internetowych obsługuje format WebP. Jednak niektóre przeglądarki, na przykład Internet Explorer, wciąż mogą mieć problemy z obsługą plików WebP, dlatego zawsze warto sprawdzić najnowszą listę zgodności firmy Google.
Format WebP powstał w modelu open source, co oznacza, że każdy może z nim pracować i wprowadzać w nim ulepszenia. Od czasu wprowadzenia tego formatu w 2010 r. programiści z firmy Google aktywnie zachęcają użytkowników do wnoszenia wkładu w jego rozwój.
Maksymalny rozmiar obrazów WebP wynosi 16 383 x 16 383 pikseli. Może to być czynnik, który należy uwzględnić przed dodaniem obrazów WebP w witrynie internetowej lub gdzie indziej.
Obrazy WebP należą do typu
plików rastrowych. Pliki rastrowe to jedna z dwóch głównych kategorii plików obrazów — drugą są pliki wektorowe. Największa różnica między tymi dwoma typami plików polega na tym, że pliki rastrowe składają się z pojedynczych pikseli, natomiast grafiki wektorowe — ze ścieżek i równań matematycznych. Więcej informacji znajdziesz w naszym przewodniku zawierającym
porównanie plików rastrowych i wektorowych.