ตั้งแต่เทคนิกการเล่นกับไฟไปจนถึงอวัยวะเทียม: คู่มือเกี่ยวกับเอฟเฟกต์พิเศษ

ต้นกำเนิดของเอฟเฟกต์พิเศษ

ผู้สร้างภาพยนตร์ได้ใช้กล้องเพื่อสร้างกลอุบายและความตื่นตาตื่นใจให้กับผู้ชมตั้งแต่กล้องถ่ายรูปได้เกิดขึ้นมา การสร้าง เวทย์มนตร์และภาพลวงตา เป็นหนึ่งในเครื่องมือที่น่าตื่นเต้นที่สุดในคลังเครื่องมือการสร้างภาพยนตร์ และเอฟเฟกต์พิเศษและเอฟเฟกต์ภาพ (SFX และ VFX) คือสิ่งที่ทำให้ภาพเหล่านี้เกิดขึ้นมาได้

“เอฟเฟกต์พิเศษคืองานศิลป์ แม้ว่าศิลปินเอฟเฟกต์พิเศษหลายคนไม่เคยจบการศึกษาจากโรงเรียนสอนศิลปะ แต่พวกเขาก็มักมีพื้นฐานด้านการวาดภาพ การแกะสลัก และการวาดภาพ” ผู้กำกับ Darion D’Anjou กล่าว คุณสามารถมองเห็นความเป็นศิลปินนั้นได้จากประวัติของรูปแบบ 

บทเรียนประวัติศาสตร์

เป็นไปได้ว่าตัวอย่างแรกของเอฟเฟกต์พิเศษคือการตัดต่อภาพของ Oscar Rejlander ที่รวมฟิล์มเนกาทีฟ 32 ฟิล์มเป็นภาพเดียว อย่างไรก็ตาม เอฟเฟกต์พิเศษชุดแรกๆ ของภาพยนตร์บางส่วนนั้นมาจาก Georges Méliès ผู้บุกเบิกการใช้ "Stop Trick" สำหรับมายากลน้อยๆ นี้ กล้องจะถูกปิด นักแสดงทุกคนจะหยุดนิ่ง ฉากหรือการตกแต่งฉากจะถูกเปลี่ยน จากนั้นจึงค่อยถ่ายภาพต่อ ภาพยนตร์ช่วงแรกๆ หลายเรื่องทำให้ตัวละครหายไปหรือฉากเปลี่ยนไปอย่างกะทันหันด้วยเอฟเฟกต์นี้

ศิลปินและผู้สร้างภาพยนตร์ Méliès ได้สร้างเอฟเฟกต์พิเศษอื่นๆ มากมายในภาพยนตร์สั้นมากกว่า 500 เรื่อง โดยใช้การถ่ายภาพซ้อน การถ่ายภาพเหลื่อมเวลา แอนิเมชัน และสีที่วาดด้วยมือ จากนั้นมา โลกของภาพยนตร์ก็ได้ขยายไปสู่วิธีการอื่นๆ อีกหลายร้อยวิธีในการแสดงมายากลด้วยเอฟเฟกต์พิเศษ นำไปสู่การพัฒนาด้านที่สอง: เอฟเฟกต์ภาพ

เอฟเฟกต์ภาพเทียบกับเอฟเฟกต์พิเศษ

เอฟเฟกต์พิเศษและเอฟเฟกต์ภาพมักจะถูกรวมไว้ด้วยกัน แต่ที่จริงต่างกัน แม้ว่าจะมีหมวดหมู่ยิบย่อยออกไปอีกมามาย เอฟเฟกต์พิเศษมักเป็นเอฟเฟกต์ที่ทำขึ้นได้จริง ซึ่งหมายความว่าเอฟเฟกต์เหล่านี้สามารถทำให้เกิดขึ้นได้ระหว่างการถ่ายทำ (เช่น การระเบิดที่มีการควบคุมในฉากแอคชั่น) ในทางกลับกัน เอฟเฟกต์ภาพจะสร้างขึ้นในกระบวนการหลังการถ่ายทำหรือแผงตัดต่อ เอฟเฟกต์ภาพในยุคแรกๆ นั้นเป็นการเล่นกับม้วนฟิล์มของผู้สร้างภาพยนต์ ในขณะที่เอฟเฟกต์ภาพสมัยใหม่เกี่ยวข้องกับแอนิเมชัน ภาพที่สร้างด้วยคอมพิวเตอร์ (CGI) และเอฟเฟกต์หลังการถ่ายทำอื่นๆ

แต่ละรูปแบบก็มีจุดแข็งและจุดอ่อนของตัวเอง ผู้กำกับ Steven Bernstein กล่าวว่า “เอฟเฟกต์พิเศษอาจเหมาะสมกว่าในหลายๆ กรณี เพราะนักแสดงของคุณสามารถตอบสนองต่อเอฟเฟกต์บนฉากได้ และคุณสามารถใช้เอฟเฟกต์แสงและลูกเล่นอื่นๆ ที่คุณจะอาจต้องใช้วิธีดิจิทัลในการสร้าง ซึ่งมักมีค่าใช้จ่ายสูง" อย่างไรก็ตาม เอฟเฟกต์พิเศษมักต้องใช้อุปกรณ์พิเศษ ผู้เชี่ยวชาญที่ผ่านการฝึกอบรม และการออกแบบท่าทางอย่างระมัดระวัง ซึ่งอาจเป็นสิ่งที่ท้าทายสำหรับผู้สร้างภาพยนตร์หน้าใหม่หลายคน ในทางกลับกัน เอฟเฟกต์ภาพช่วยเผยให้เห็นถึงความเป็นไปได้ใหม่ๆ มากมายด้านงานภาพให้กับผู้สร้างภาพยนตร์ โดยมีเพียงความสามารถทางเทคนิคและวิสัยทัศน์ด้านการสร้างสรรค์เป็นข้อจำกัด

เอฟเฟกต์พิเศษ: ฟีเจอร์และองค์ประกอบของสิ่งมีชีวิต

เอฟเฟกต์พิเศษสุดคลาสสิกบางชิ้นปรากฏในภาพยนต์ฟีเจอร์สิ่งมีชีวิตและภาพยนต์สัตว์ประหลาดตั้งแต่ต้นศตวรรษที่ 20 ภาพยนตร์หลายเรื่องเหล่านี้มีชิ้นส่วนเทียมและชุดสัตว์ประหลาดที่น่าทึ่งมากๆ และคุณอาจคิดว่าเราก้าวมาไกลมากแล้ว แต่หลักการบางอย่างยังคงเหมือนเดิมในหลายๆ ด้าน Willis H. O'Brien ได้สร้างแบบจำลองดินเหนียว (ต่อมาเป็นยางบนตะแกรงลวด) ที่ถูกใช้ในแอนิเมชันสต็อปโมชันอย่างประณีตบรรจง สำหรับภาพยนตร์ยุคต้นๆ ของฮอลลีวูด เช่น King Kong

แบบจำลองต่างๆ ได้รับการจัดแต่งและเคลื่อนย้ายเพื่อสร้างภาพให้เห็นว่ามีลิงยักษ์อาละวาดไปทั่วนิวยอร์กแบบทีละเฟรม ในภาพยนตร์ต่อมาอย่าง Jurassic Park ของ Steven Spielberg ซึ่งเป็นการผสมระหว่างแอนิมาโทรนิกส์และ CGI ที่ขับเคลื่อนโดยแอนิเมเตอร์ทำให้ไดโนเสาร์มีชีวิต

การจัดองค์ประกอบภาพ ซึ่งฉากถ่ายทำด้วยพื้นหลังกรีนสกรีน (หรือในสมัยก่อนๆ ของการสร้างภาพยนตร์ เป็นหน้าจอจริงที่มีฟุตเทจเล่นอยู่) ช่วยให้ผู้สร้างภาพยนตร์สามารถวางนักแสดงในภูมิประเทศที่ดูสมจริงและสถานที่อื่นๆ ในโลกในภาพยนตร์ไลฟ์แอ็กชันได้ ห้องนักบินของยาน X-Wing ในภาพยนตร์ไซไฟ Star Wars ของ George Lucas นั้นสร้างได้ง่ายมากด้วยความช่วยเหลือของกรีนสกรีน

การจัดองค์ประกอบภาพดิจิทัลเป็นหนึ่งในเครื่องมือที่ดีที่สุดในคลังเครื่องมือเทคนิคพิเศษสมัยใหม่ คุณสามารถเห็นการใช้การจัดองค์ประกอบเพื่อวาดภาพอุปลักษณ์ได้ในภาพยนต์เรื่อง Across the Universe ของ Julie Taymor ที่ซึ่งชิ้นงานดนตรีมักมาพร้อมกับภาพประกอบ หรือในซีรีส์บล็อกบัสเตอร์ The Lord of the Rings ของ Peter Jackson ที่โมเดลเมืองขนาดใหญ่ผสมผสานกับ งานถ่ายภาพยนต์และภาพวาดสีโทนด้านเพื่อให้ความรู้สึกที่สมจริง

เอฟเฟกต์ภาพ: โลกดิจิทัลและสัตว์ต่างดาว

กรีนสกรีนและบลูสกรีนเป็นเครื่องมือไฮบริดที่เป็นสะพานเชื่อมระหว่างเอฟเฟกต์พิเศษและเอฟเฟกต์ภาพ ตัวหน้าจอ ซึ่งเป็นวัตถุจริงได้กลายเป็นสื่อกลางสำหรับเอฟเฟกต์ดิจิทัล ในการสร้างภาพยนตร์ร่วมสมัย เอฟเฟกต์ภาพมีอยู่ทุกหนทุกแห่ง ตั้งแต่ภาพยนตร์ซูเปอร์ฮีโร่ไปจนถึงนิยายวิทยาศาสตร์ โดยคุณจะได้เห็นโลกทั้งใบที่ถูกสร้างขึ้นโดยเทคโนโลยีคอมพิวเตอร์ขั้นสูง

สิ่งที่เป็นหางเสือให้กับทิศทางของเอฟเฟกต์ภาพดิจิทัลก็คือภาพยนต์ของ James Cameron ภาพยนตร์ปี The Abyss ในปี 1989 นำเสนอ CGI เอเลี่ยนในทะเลที่ทำให้ผู้ชมต้องทึ่งในตอนนั้น แม้ว่าตามมาตรฐานทุกวันนี้อาจดูเป็นเอฟเฟกต์พื้นๆ ก็ตาม จากนั้นจึงตามมาด้วยผลงานสัตว์ประหลาดโลหะใน Terminator 2 ซึ่งก็เริ่มแสดงให้เห็นถึงความเก่าของเอฟเฟกต์ที่ใช้ แต่นั่นไม่ใช่สิ่งที่เกิดขึ้นกับภาพยนต์เรื่อง Avatar ซึ่งมีการสร้างโลกและภูมิทัศน์ CGI ทั้งหมดเพื่อให้ตัวละครออกมาแสดงชีวิตชีวา และต้องใช้ทีมแอนิเมชั่นมากกว่า 900 คนในการสร้าง รวมถึงชุดสำหรับการจับการเคลื่อนไหวจำนวนมาก

ทีมวิชวลเอฟเฟกต์ก็มักจะมีขนาดใหญ่เช่นกัน “สำหรับเอฟเฟกต์ภาพขนาดเล็ก เราต้องมีผู้จัดแสง จัดองค์ประกอบ ศิลปินเอฟเฟกต์ภาพ โดยทั่วไปคุณจะต้องสร้างแบบจำลองขึ้นมาทั้งชุด และนั่นก็ต้องใช้ทีม” D’Anjou กล่าว การเลือกว่าจะใช้เอฟเฟกต์พิเศษหรือเอฟเฟกต์ภาพมักเป็นเรื่องทางการเงิน ซึ่งเกี่ยวข้องกับข้อจำกัดด้านเงินทุนหรือบุคลากร

เมื่อไหร่และที่ไหนที่ควรใช้ SFX

เอฟเฟกต์พิเศษและเอฟเฟกต์ภาพเป็นเครื่องมือในการทำให้วิสัยทัศน์ของทีมผู้สร้างภาพยนตร์เป็นจริง เป็นเรื่องที่ง่ายมากในการลืมส่วน "เครื่องมือ" เอฟเฟกต์พิเศษและเอฟเฟกต์ภาพมีจุดประสงค์เฉพาะ ซึ่งก็คือการทำให้ผู้ชมของคุณดื่มด่ำกับเรื่องราวที่คุณพยายามจะเล่า และตัวเลือกอาจมีเดิมพันที่สูงมากๆ “ผมเคยทำงานในโปรเจ็กต์ที่เราใช้กล้อง 23 ตัวเพื่อจัดฉากให้ฉากออกมาดีที่สุด และเรามีโอกาสเพียงหนึ่งหรือสองครั้งเท่านั้นเพื่อให้ฉากออกมาดีที่สุด” Bernstein กล่าว

ข้ออ้างทั่วไปที่มักใช้ในการถ่ายทำครั้งแรกหรือการถ่ายทำของนักเรียนคือคำพูดที่ว่า "เดี๋ยวเราจะแก้ไขกันหลังถ่ายทำ" บ่อยครั้งที่ VFX ถูกใช้เพื่อแก้ไขข้อผิดพลาดที่เกิดขึ้นระหว่างการถ่ายทำ และแม้ว่าจะมีประโยชน์มากแต่ก็ทำให้เหินห่างจากเจตนาที่นักสร้างภาพยนต์ควรมี การใช้สคริปต์การถ่ายทำและแผนเอฟเฟกต์ภาพจะช่วยให้ผู้สร้างภาพยนตร์รุ่นใหม่ไม่ออกนอกลู่ทางและทำได้ตามเป้าหมาย ซึ่งเป็นวิธีการทำงานที่จะออกดอกออกผลให้ในภายหลัง

เครื่องมือวิชาชีพ

เมื่อภาพยนตร์ถ่ายทำเรียบร้อยแล้ว ก็ได้เวลาที่เอฟเฟกต์ภาพจะเปล่งประกาย Adobe Premiere Pro และ Adobe After Effects นำเสนอโซลูชันคู่เพื่อการแก้ไขที่เป็นไปตามมาตรฐาน จากนั้นจึงเติมแต่งด้วยเอฟเฟกต์ที่ดูเหลือเชื่อ

จัดลำดับการตัดต่อของคุณ

เมื่อคุณตัดต่อเอฟเฟกต์พิเศษ จังหวะเวลาในการตัดต่อจะเป็นเครื่องชี้ชัดความแตกต่างระหว่างการระเบิดที่ดูสมจริงกับการระเบิดที่ดูไม่น่าตื่นตาตื่นใจ Premiere Pro เป็นชุดเครื่องมือตัดต่อที่สมบูรณ์ซึ่งสร้างขึ้นสำหรับการตัดต่อภาพยนตร์ทุกประเภท ตั้งแต่ภาพยนตร์ที่มีความยาวมากไปจนถึงความยาวหนึ่งนาที

การตัดต่อเริ่มต้นโดยการใช้งาน บทช่วยสอนและคลังความรู้ที่ซับซ้อน ที่จะฝึกให้คุณเป็นนักตัดต่อที่คุณใฝ่ฝันอยากเป็น

ฟื้นคืนความรู้คีย์เฟรมของคุณ

ความรู้เกี่ยวกับคีย์เฟรมเป็นหนึ่งในทักษะพื้นฐานที่สุดที่ศิลปิน VFX มือใหม่ต้องมี แผง Premiere Pro Effect Controls ทำให้การเพิ่มสิ่งต่างๆ ตั้งแต่อนิเมชั่นง่ายๆ ไปจนถึงกราฟิกที่สลับซับซ้อน ง่ายต่อการคำนวณและปรับแต่ง เรียนรู้พื้นฐานการใช้คีย์เฟรม

ทำให้เอฟเฟกต์มีชีวิต

ซอฟต์แวร์ตัดต่อและ VFX ได้ก้าวไปสู่จุดที่ข้อจำกัดคือทักษะทางเทคนิคและจินตนาการของคุณเท่านั้น หากแนวคิดในการสร้างภูมิทัศน์ที่สดใสและตัวละครที่แปลกประหลาดดึงดูดใจคุณ การเรียนรู้วิธีใช้ชุดเครื่องมือ ที่มีให้ใน After Effects เป็นวิธีที่ดีที่สุดวิธีหนึ่งในการสร้างทักษะของคุณ

ใช้เทคนิคโรโตสโคปกับฟุตเทจของคุณ

การโรโตสโคปแบบดิจิทัลทำให้คุณสามารถซ้อนภาพที่เต็มไปด้วยการเคลื่อนไหวบนฟุตเทจที่มีอยู่ได้อย่างน่าสนใจ และ After Effects ก็คือสะพานเชื่อมที่จำเป็นสำหรับจินตนาการของคุณ ด้วย Roto Brush และ Content-Aware Fill คุณสามารถประกอบภาพเข้าด้วยกันได้ โดยไม่ต้องใช้กรีนสกรีน

ด้วยความรู้และภูมิหลังที่ถูกต้อง คุณจะสามารถสร้างสรรค์ผลงานชิ้นเอกของวันพรุ่งนี้ได้เป็นอย่างดี