Omówienie sztuki fotografii surrealistycznej

Poznaj świat fotografii surrealistycznej i dowiedz się, jak zrobić własny portret marzeń, prowokacyjne ujęcia codziennego życia, a czasem śmieszne zdjęcia, używając niezwykłych efektów.

Olbrzymi kwiat róży zastępujący głowę kobiety

Dziwna i intrygująca praca fotografów-surrealistów

Fotografia surrealistyczna przedstawia nieuświadomione idee, sny i emocje. Przykłady fotografii surrealistycznej można zobaczyć w pracach współczesnych fotografów, takich jak Brooke Shaden i Kyle Thompson. Ich praca polega na tworzeniu zjawiskowych obrazów, które kontynuują surrealistyczną tradycję z użyciem nowoczesnych metod. Dowiedz się więcej o tym, jak uprawiać fotografię surrealistyczną. Zajrzyj do podświadomości, której nie ograniczają rozum ani wzorce, i zatrzymaj ten widok w czasie.

Co to jest surrealizm?

Surrealizm jest ruchem artystycznym zapoczątkowanym na początku lat dwudziestych XX wieku. W 1924 r. Andre Breton opublikował Manifest surrealizmu, w którym zdefiniował ruch jako „psychiczny automatyzm w stanie czystym (…) oparty na braku jakiejkolwiek kontroli sprawowanej przez logikę, zwolniony z estetycznego lub moralnego niepokoju”. Surrealizm objął dramat, literaturę, poezję i obrazy znanych artystów, takich jak Rene Magritte i Salvador Dali.

Gałęzie drzew, które wyglądają jak żyły ludzkiej dłoni

Fotografia od samego początku należy do nurtu surrealizmu. Surrealistyczne fotografie tworzyły takie postacie jak Hans Bellmer i Man Ray. Później Philippe Halsman stworzył dzieło zatytułowane Dali Atomicus, dokumentując pracę surrealisty za pomocą fotografii. Wykraczanie poza ścisłą dokumentację nie było nowością w fotografii. Fotografka Tina Tryforos opowiada: „Już na początku istnienia fotografii jej twórcy próbowali używać swoich narzędzi w niekoniecznie reprezentacyjny sposób”. Surrealizm był ruchem, w którym mogła rozwijać się fotografia niereprezentacyjna.

Elementy obrazów surrealistycznych

Surrealizm różni się od abstrakcji. Zarówno surrealizm, jak i abstrakcja oznaczają zerwanie ze sztuką stricte reprezentacyjną, ale stosuje się w nich różne podejścia. Abstrakcja wykorzystuje kolory, kształty, tekstury i inne elementy, aby wywołać uczucia lub myśli. Surrealizm zawiera rozpoznawalne obrazy, ale często są one przedstawiane w nietypowy sposób. Sugestywny obraz sześcianów? Abstrakcja. Budynek wykonany w całości z ludzkich rąk? Surrealizm. „Surrealizm jest zawsze w jakiś sposób związany z rzeczywistością” — mówi Tryforos. „Mimo, że nie jest realistyczny, musi być wiarygodny”.

Osoba otwierająca szafkę na dokumenty, gdy wszystko unosi się na wodzie

Tryforos uzupełnia: „Surrealistyczne obrazy wydają się być jak ze snu i dotykają ludzkiej nieświadomości. Często składają się z różnych elementów połączonych ze sobą w nieoczekiwany sposób”. Surrealistyczne obrazy prawie zawsze zawierają rozpoznawalne elementy z prawdziwego życia — postacie ludzkie, zegary, jabłka — rozmieszczone w dziwny sposób. Zegary mogą roztapiać się, jak na obrazieTrwałość pamięci Salvadora Dali, a jabłko może unosić się tuż przed twarzą mężczyzny, jak na obrazie Magritte’a Syn człowieczy.

Surrealizm bierze na warsztat świat rzeczywisty i zamienia go w świat ze snów. Tryforos opowiada: „Z logicznego punktu widzenia nie wszystko ma sens. Czasami obrazy mogą być niepokojące, drażniące lub przerażające, ale mogą też być zabawne i śmieszne”. Obrazy surrealistyczne mogą mieć pewien sens, ale podobnie jak w przypadku obrazów abstrakcyjnych, chodzi w nich przede wszystkim o ekspresję. Mają sprawić, że głęboko w sobie poczujesz coś, czego nie potrafisz wyjaśnić.

Wskazówki dla surrealistów

Pierwsze pokolenie surrealistów, takich jak Dali czy Breton, prawdopodobnie sprzeciwiłoby się idei reguł surrealizmu, ale surrealizm (podobnie jak każdy inny nurt w sztuce) ma konwencje, wytyczne i kwestie, o których należy pamiętać, jeśli obraz ma odnieść sukces.

Gigantyczne skały unoszące się w powietrzu

Cel, działanie i ekspresja znacząco przyczyniają się do stworzenia dezorientującego lub niezwykłego obrazu. „Lubię robić rzeczy, które wydają się niemożliwe, ale zdecydowanie są możliwe, ponieważ widzisz, że je robię” — mówi fotograf i grafik John Spannos. „Sprowadza się to do skrupulatnego planowania ujęć i wiedzy, jakich dokładnie elementów będziesz potrzebować do zbudowania ostatecznego dzieła”.

Dotyczy to również gatunków sztuki surrealistycznej, które zawierają element przypadkowości. Filarami twórczości surrealistycznej są takie działania jak automatyczne pisanie lub fotomontaż z pospiesznie wybranych obrazów. Jednak nadal zawierają one w sobie czynnik ludzki, ponieważ często mają na celu odzwierciedlenie nieświadomego umysłu. Tryforos wyjaśnia: „W mojej pracy korzystam z przypadku, ale też go kontroluję.

Łamanie zasad jest w porządku, ale trzeba to robić strategicznie. Pod tym względem nie działamy przypadkowo. Reguły należy łamać w jakimś celu”.

Surrealizm zawsze wymagał bardziej złożonej obróbki zdjęć niż inne gatunki. Znakami rozpoznawczymi surrealizmu są fotomontaż i zestawienie dysonansowych lub niepokojących obrazów. Nawet w przypadku tworzenia fantastycznych obrazów, które nie są realistyczne, efekt musi jednak wyglądać wiarygodnie. „Jeśli widać obróbkę” — mówi Spannos — „oznacza to, że autor nie poświęcił na nią wystarczająco dużo czasu. Naucz się obsługi programów. Dowiedz się, jak działa Photoshop, i nie bój się go”.

Błędy obróbki mogą zniweczyć wrażenia emocjonalne, jakie powinien wywoływać surrealistyczny obraz. Czasami mała wpadka oznacza, że widz skupia się na kwestii technicznej, a nie na emocjach i efekcie. „Odbiorcy wiedzą, że coś jest nie tak, nawet jeśli nie rozumieją źródła tego wrażenia” — mówi Spannos. Łącząc lub modyfikując zdjęcia, pamiętaj o cieniach, oświetleniu, barwie światła i innych czynnikach. Upewnij się, że oświetlenie i temperatura światła pasują tam, gdzie mają pasować. Im lepszą pracę wykonasz od strony technicznej, tym chętniej odbiorcy uwierzą w stworzoną osobliwość.

Przebicie się w dziedzinie fotografii surrealistycznej

Rozwijanie warsztatu surrealistycznego oznacza czerpanie z własnych rezerw dziwactwa, swobodne wyrażanie nieświadomości i bycie trochę dziwnym. Ale jak w każdym innym gatunku liczą się także praktyka, nauka i doświadczenie. Spannos opowiada: „Nigdy się nie rozwiniesz, jeśli myślisz, że wszystkie Twoje prace są już jest doskonałe. Musisz otworzyć się na krytykę”.

Zdjęcie ptaków przelatujących nad wodą na kilku takich samych ujęciach nałożonych na siebie

Warto poprosić innych fotografów-surrealistów o krytyczną opinię. Spannos dodaje: „Jeśli masz ulubionych fotografów, po prostu zwróć się do nich”.

Również znajomość surrealistycznej tradycji może dostarczyć informacji, umożliwiając tworzenie lepszych prac. Tryforos radzi: „Poznaj historię i ludzi, którzy stosowali surrealizm — zarówno tych sprzed stu lat, jak i tych z zeszłego tygodnia”. Poprzez badania, interakcje z innymi fotografami i praktykę możesz dołączyć do stuletniej tradycji i w dalszym ciągu zagłębiać się w świat nieświadomości, używając aparatu.