FOTOGRAFIA
Ujęcia w stylu kinowym — fotografia anamorficzna
Dowiedz się, w jaki sposób obiektywy anamorficzne pozwalają osiągnąć panoramiczne proporcje kinowe w projekcie fotograficznym.
Zastosowania zdjęć pełnoklatkowych robionych obiektywami anamorficznymi
Obiektywy anamorficzne pozwalają robić zdjęcia, na których obiekty wyglądają na większe niż w rzeczywistości. Zapewnia to intymne ujęcia — od pięknych portretów przez zbliżenia roślin po fotografie z życia.
Obrazy zrobione przez obiektyw anamorficzny są skompresowane w poziomie, przez co pole widzenia jest sztucznie poszerzone w przypadku standardowego czujnika o proporcjach 4:3. Dzięki temu procesowi powstają w postprodukcji szersze proporcje bez potrzeby używania obiektywu szerokokątnego. Operatorzy filmowi stosowali obiektywy anamorficzne we wczesnym okresie kinematografii, aby ukazywać ogromne sceny bez spłycania głębi ostrości. Powstawał w ten sposób kadr kinowy zachowujący intymność portretu.
Wyjaśnia operator Margaret Kurniawan: „Gdy filmy były wyświetlane w telewizji, był używany format 4:3 z poziomymi pasami. Miało to wyglądać inaczej, dlatego były potrzebne obiektywy anamorficzne.”
Była wtedy stosowana technika CinemaScope, która pomagała w uzyskaniu efektu ekranu panoramicznego. Inaczej niż w przypadku standardowych, okrągłych obiektywów, obiektywy anamorficzne miały owalny kształt. Dzięki temu filmowcy uzyskiwali iluzję szerszego pola widzenia. Nagranie było kompresowane w wąskim pasku filmu, który następnie był rozciągany przez projektor do proporcji panoramicznych.
„Obraz 4:3 były rozciągany w poziomie.” — mówi fotograf Shane Dresch. „Powstawała w ten sposób szersza perspektywa.”
Robienie zdjęć panoramicznych z obiektem i tłem
W miarę wzrostu popularności obiektywów anamorficznych w branży filmowej zaczęły one być używane w fotografii tradycyjnej. Dzisiaj obiektywy anamorficzne są dostępne dla lustrzanek cyfrowych, aparatów bezlusterkowych, a nawet telefonu iPhone i innych urządzeń przenośnych.
Ze względu na ich owalny kształt, obiektywy anamorficzne rejestrują więcej niż obiektywy okrągłe (sferyczne). Ich szerszy i rozciągnięty kształt w naturalny sposób generuje rozmycie bokeh wokół obiektu w kadrze. Kurniawan wyjaśnia: „Format anamorficzny jest owalny i generuje efekt bokeh. Słabo ogniskowane elementy mają wyjątkowy wygląd.” Taki panoramiczny widok (zwykle wynikający z owalnego kształtu obiektywu) pozwala uchwycić więcej przestrzeni wokół obiektu fotografii, dlatego trzeba rozważyć, które ujęcia powinny być anamorficzne.
Niektóre rodzaje fotografii — na przykład piękne portrety — wyglądają najlepiej w tym formacie. Płytka głębia ostrości na środku ramki pozwala uchwycić obiekt, a jednocześnie ukazać szeroki, zachwycający widok miasta lub ulicy, aby zaprezentować charakter tego miejsca.
Zwiększanie dramatyzmu ujęć dzięki obiektywom anamorficznym
Jeśli chcesz, aby Twoje prace przywodziły na myśl J. J. Abramsa, rób zdjęcia anamorficzne. Osiągniesz szerokie pole widzenia, które przypomina ujęcia kinowe, a dodatkowo uchwycisz efekt flary obiektywu na horyzoncie — podobnie jak Abrams.
Flara obiektywu występuje, gdy promienie z silnych źródeł światła odbijają się od przedniej części obiektywu aparatu. Czasami światło generuje zmętnienie, które obniża kontrast fotografii, przez co obraz jest nieco wyblakły. Niekiedy powstają też widoczne linie promieni, których wielkość oraz kształt zależy od przesłony i obiektywu aparatu.
Dzięki flarom obiektywu zdjęcia są bardziej autentyczne, gdyż wrażenie patrzenia przez obiektyw jest silniejsze. Podłużny kształt obiektywu często skutkuje klasycznym, filmowym wyglądem obrazów. „Krawędzie są nieco zniekształcane. Zmiany na brzegach obrazu przypominają fotografie z innej epoki.” — mówi Kurniawan.
Przesunięcia ostrości (usterka czasami rozmywająca fragmenty obrazu) dodatkowo wpływają na stylistykę fotografii anamorficznej. Takie stosunkowo duże pole widzenia powoduje, że usterki są bardziej zauważalne, co wpływa na bajeczną perspektywę zdjęć.
Obraz autorstwa: Shane Dresch
Sprawdzone procedury dotyczące fotografii anamorficznej
Zaczynając robić zdjęcia anamorficzne, musisz zdecydować, czy stosować obiektywy anamorficzne montowane do korpusu aparatu, czy używać adapterów na obiektyw. Jeśli chcesz tylko wypróbować fotografię anamorficzną, możesz wypożyczyć odpowiedni sprzęt na pierwszą sesję.
Mocowanie
Jeśli chcesz robić wspaniałe, kinowe zdjęcia anamorficzne, nie zmieniając obiektywu używanej lustrzanki cyfrowej, najlepszym rozwiązaniem jest adapter. W ten sposób możesz szybko przystąpić do robienia zdjęć anamorficznych.
Ustaw ostrość na obiekcie fotografii, załóż obiektyw anamorficzny i ponownie ustaw ostrość. Stabilność jest bardzo ważna, dlatego trzeba używać statywu. Ponieważ aparat jest cięższy, ręczne stabilizowanie jest trudniejsze.
W przypadku obiektów anamorficznym autofokus nie działa, dlatego musisz uzbroić się w cierpliwość i ćwiczyć, aby nauczyć się dobierać ostrość obrazów. Zebrane doświadczenie pozwoli Ci ręcznie ustawiać wartość ISO, przesłonę, ogniskową i inne parametry. Mogą one być inne zależnie od sytuacji. Zastąpienie standardowego obiektywu obiektywem anamorficznym wymaga dobrania ustawień przed każdym ujęciem.
Podczas robienia zdjęć pamiętaj, że wszelkie efekty anamorficzne są wzmacniane podczas dekompresji obrazu (na etapie edycji).
Obraz autorstwa: Shane Dresch
Wskazówki na temat robienia zdjęć anamorficznych
Korzystając z tych dodatkowych wskazówek, możesz robić doskonałe zdjęcia panoramiczne.
Doskonalenie umiejętności
Fotografia anamorficzna jest prostą techniką, jednak wymaga ciągłych ćwiczeń, aby uzyskiwane rezultaty odpowiadały oczekiwaniem.
Nauka kadrowania zdjęć anamorficznych
Kompozycja powinna w odpowiedni sposób kadrować obiekt. Poproś kogoś znajomego lub członka rodziny o pozowanie podczas eksperymentów.
Korygowanie proporcji
Zrozumienie wpływu proporcji na ujęcia anamorficzne ma duże znaczenie. Ta wiedza jest kluczowa podczas dekompresji ujęć — zmian proporcji podczas edycji.
Kinowy wygląd fotografii dzięki programowi Adobe Photoshop
Mając zrobione zdjęcia, dostosuj ich proporcje przez dekompresję w programie Photoshop.
Obraz autorstwa: Shane Dresch
1. Otwórz zdjęcie.
2. Kliknij pasek ustawień i wybierz opcję Rozmiar obrazu.
3. Zmień proporcje przy użyciu narzędzia Zachowaj proporcje.
4. Pomnóż wysokość lub szerokość fotografii przez 1:33 (format standardowy) — zależnie od tego, czy fotografia jest pozioma czy pionowa.
5. Kliknij przycisk OK, a obraz zostanie zdekompresowany.
Obraz autorstwa: Shane Dresch
Współautorzy
