Filmlerdeki farklı çekim türleri.

Esas çekimler.

Sahnede gerçekleşen tüm hareketleri yakalayan bu çekimler genellikle uzun çekimler veya geniş çekimler olarak ayarlanır. Her şeyi kaydettikleri için bunlar temel kamera kapsamı için önemli kamera çekim türleridir. Editörler, aksiyondaki veya diyalogdaki duraksamalar sırasında esas çekime geçilmesini sağlayarak sahneye nefes aldırabilirler.

İkili çekimler.

İki özneyi içeren bir çekim ikili çekim olarak bilinir. İkili çekim, konuların etkileşimini, birbirlerine olan uzaklığı ve vücut dilini yakalayarak izleyiciye ilişkileri hakkında çok şey söyleyebilir. Ruckus Skye, "Sahnenin büyük bir bölümünde ikili-çekimi sürdükten sonra can alıcı bir replik veya önemli bir ayrıntı için tekli çekim veya dar çekim kullanmaya çalışırız" demektedir.

Orta çekimler.

Orta uzunluktaki çekimler, doğal bir perspektif sağlamak için genellikle standart odak uzaklıklarını (35-50 mm) kullanır. Aydınlatma genellikle özneyi ve arka planı dengeler.

Kovboy çekimleri.

1930'larda Amerikalı film yapımcıları, silahşörleri tabanca kılıflarını içine alacak şekilde şapkalarından uyluklarının ortasına kadar gösteren, kovboy çekimi olarak bilinen bir film çekimi stili kullanmaya başladılar. Modern filmler kovboy çekimlerini, öznenin yüz ifadelerini yakalamayı sürdürürken bir miktar arka planla birlikte vücut dilini de göstermek için kullanıyorlar. Örneğin Wonder Woman'daki bir kovboy çekimi, Diana'yı, mermileri yumruklarıyla savuşturarak ve gücünü hissetmekten ötürü gülümseyerek savaş alanından geçerken çekiyor.

Omuz üstü çekimler.

Omuz üstü kamera çekimleri, standart ila hafif telefoto lensler (50-85 mm) kullanan ters çekimlerdir. Aydınlatmanın derinliği korurken her iki özneyi de dengelemesi gerekir.

Tepki çekimleri.

Kritik görüntü her zaman konuşan kişiye dair değildir. Tepki çekimleri, karakter ve hikaye gelişimi için çok önemli olan yakın çekimlerdir. Ruckus Skye "en sevdiğim oyunculuk performanslarından bazıları aktörlerin dinleme anlarına rastlar" diyor.

Yakın çekimler.

Yakın çekimler, özellikle de aşırı yakın çekimler, yüz özelliklerini ve bulanık arka planları sıkıştırmak için genellikle daha uzun odak uzaklıkları (85-135 mm) kullanır. Film yapımcıları sığ alan derinliği için daha geniş diyafram (f/1.8-f/2.8) kullanabilir.

İçeri itme.

Buna karşın, dışarı itme karakterin bir başınalığını vurgular. "Böylelikle öznenin etrafındaki dünyayı ve izleyiciyle arasındaki mesafeyi artırmış olursunuz" diyor Stoler. Bu tür hareketli çekimler genellikle bir dolly, jip veya Steadicam gerektirir.

Cut-in/araya girme çekimleri.

Bu yakın çekimler, öznenin elleri veya ayakları gibi küçük detayları yakalar. Karakter telefonundaki bir metne bakıyorsa yönetmen telefon ekranının yakın çekim kamera açılarını yakalamak isteyebilir. Araya girmenin (cut-in) tersi olan kesme (cutaway), konudan başka bir şeye örneğin, oyuncunun yüzündeki ürkmüş ifadeden havlayan bir köpeğe veya gol çizgisini geçen bir toptan tribünlerde gol sevinci yaşayan taraftarlara atlar. Bunlar gibi film çekimi türlerini toplamak, aynı sahnenin birden çok çekimini birlikte kurgulamakta yararlı olabilir.

Bakış açısı çekimleri.

Bakış açısı çekimleri, istenen etkiye bağlı olarak çeşitli odak uzaklıkları kullanabilir. Film yapımcısı, doğal kafa hareketini taklit etmek için elde taşınır veya sabit kamera hareketi kullanabilir.

Çarpık açılı çekimler.

Çarpık açılı her lenste yapılabilir. Anahtar nokta, kamerayı yatay ekseninden genellikle 15-45 derece eğmektir.

Kuş bakışı görünüm.

Yukarıdan aşağıya bakan bu havadan çekim, alttaki öznelerin küçüklüğüne ya da bulundukları çevrenin genişliğine dair bir his verebilir.

Göz hizası çekimler.

Göz hizası, günlük yaşamdaki açıdır. Bu yargılayıcı olmayan kamera açısı, konuyu yukarıdan veya aşağıdan çekmeye kıyasla farklı bir hikaye anlatımı etkisine sahiptir. SkYe çifti işlerinde göz hizası çekimlerden kaçınıyor. Lane Skye "Perspektif barındırmıyor" diyor. Ruckus Skye ise "Karakterin yukarısında bulunan bir konumda iseniz ve aşağı doğru ona bakıyorsanız karakter daha küçük hissedilir." diye ekliyor. "Belki de kendine o kadar güvenmiyordur veya o kadar güçlü değildir. Ayrıca herhangi bir süper kahramana her zaman aşağıdan yukarı doğru bakarsınız. Bu bir klişedir ama bunu daha küçük ölçeklerde uygulayabilir ve daha bilinçaltı bir etki bırakabilirsiniz."