วิธีการวาดท่าทางเคลื่อนไหว

ท่าทางเคลื่อนไหวคืออะไร

ท่าทางเคลื่อนไหวคือท่าทางที่แสดงถึงการเคลื่อนไหวของวัตถุ ภาพวาดท่าทางเคลื่อนไหวจะแสดงให้เห็นถึงการเคลื่อนไหวของร่างกาย เช่น การกระโดด การเต้น หรือการวิ่ง แทนที่จะเป็นภาพนิ่งไม่ไหวติง ไม่ว่าคุณจะต้องการวาดภาพตัวละคร อนิเมะ มังงะ หรือต้องการเพียงสเก็ตช์ภาพร่างกายคนให้เก่งขึ้น คุณก็สามารถฝึกฝนทักษะใหม่ๆ ได้จากการวาดท่าทางที่โดดเด้งออกมาจากหน้ากระดาษ

กายวิภาคคือกุญแจสำคัญ

เมื่อคุณเข้าใจการวาดภาพหุ่นคน (เรียกอีกอย่างว่าการวาดภาพหุ่นนิ่ง หรือการสเก็ตช์รูปร่างคน) และพร้อมรับความท้าทายถัดไป ก็ถึงเวลาพาแบบของคุณออกจากเก้าอี้และก้าวเข้าสู่โลกแห่งการเคลื่อนไหวแล้ว ก่อนที่จะเริ่มต้น โปรดจำไว้ว่ารายละเอียดบางอย่างจะช่วยให้คุณประสบความสำเร็จ

ในการวาดภาพคนให้มีประสิทธิภาพนั้น เครื่องมือสำคัญอย่างแรกก็คือความรู้พื้นฐานเกี่ยวกับกายวิภาค ความรู้ทางกายวิภาคจะช่วยให้คุณวาดสัดส่วนและการขยับกล้ามเนื้อได้อย่างถูกต้องแม่นยำมากขึ้น ทั้งยังเป็นวิธีที่ดีที่สุดในการทำให้แน่ใจว่าแขนและขาที่คุณร่างนั้นขยับได้อย่างเป็นธรรมชาติ แต่คุณไม่จำเป็นต้องถือหนังสือกายวิภาคไว้ตลอดเวลา เนื่องจากความชำนาญในเรื่องร่างกายของคนนั้นเป็นกระบวนการที่ศิลปินจะต้องฝึกฝนตลอดชีวิต ทว่าการศึกษากลุ่มกล้ามเนื้อต่างๆ และเตรียมภาพอ้างอิงเอาไว้ให้พร้อมก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายอะไร

ต่อมาก็คือ ความชำนาญในพื้นฐานการวาดภาพนิ่งนั้นมีประโยชน์ต่อการวาดท่าทางเคลื่อนไหวอย่างมาก พื้นฐานการวาดภาพนิ่งช่วยให้คุณสามารถประยุกต์ใช้ทักษะการวาดกายวิภาคกับการวาดภาพคนก่อนจะก้าวไปสู่ท่าทางเคลื่อนไหวที่มีความซับซ้อนมากขึ้น แต่ไม่ว่าคุณจะอยู่ตรงจุดไหนในเส้นทางการวาดภาพก็ตาม การวาดท่าทางเคลื่อนไหวนั้นถือเป็นความท้าทายที่แตกต่างออกไปในทุกๆ ครั้งสำหรับทั้งนักวาดมือใหม่และศิลปินที่มีประสบการณ์

วาดภาพจากชีวิตจริง

ทำให้ภาพวาดของคุณดูสมจริงมากขึ้นโดยอิงจากแบบในชีวิตจริง ภาพถ่ายอ้างอิงเป็นแหล่งข้อมูลชั้นเยี่ยม การค้นหาใน Behance หรือ Adobe Stock ทำให้คุณค้นพบท่าทางที่แปลกใหม่สำหรับการวาดภาพ หากคุณไม่พบท่าทางที่คุณกำลังตามหาอยู่ คุณก็สามารถสร้างภาพอ้างอิงของคุณเองได้เสมอ Levens แนะนำว่า “หากคุณมีเพื่อนที่ชอบแสดงท่าทาง ให้คุณถ่ายรูปพวกเขาในภาพมุมมองลวงตาที่สั้นลงหรือมุมมองกล้องในมุมต่ำหรือมุมสูงเพื่อทำความเข้าใจรูปแบบการถอยหลังหรือเดินหน้าของร่างกายในมุมมองดังกล่าว” ภาพมุมมองลวงตาที่สั้นลงคือผลที่เกิดขึ้นกับความลึกของภาพเมื่อวัตถุอยู่ใกล้กล้องมาก ซึ่งจะทำให้สัดส่วนที่เห็นนั้นผิดเพี้ยนไป คุณสามารถใช้ประโยชน์จากความบิดเบี้ยวตามธรรมชาตินี้ในภาพถ่ายอ้างอิงของคุณเพื่อใช้วาดเส้นในแบบที่ดึงดูดสายตามากขึ้นได้

แต่หากไม่มีใครให้ถ่ายรูป คุณก็สามารถทำท่าทางต่างๆ แล้วหันกล้องมาเพื่อถ่ายภาพตัวคุณเองได้เสมอ ภาพนี้จะช่วยให้คุณสามารถกำหนดความรู้สึกของเส้นกำหนดท่าทางของร่างกายคนได้ ภาพถ่ายนั้นอาจจะมีความสำคัญ แต่ท้ายที่สุดแล้วก็เป็นเพียงภาพแสดงการเคลื่อนไหวที่เป็นภาพนิ่งซึ่งอาจจะสูญเสียความถูกต้องชัดเจนที่สำคัญยิ่งต่อการแสดงการเคลื่อนไหว “อย่ายึดติดกับภาพถ่ายอ้างอิงมากจนเกินไป” Levens แนะนำ “ในการวาดภาพเคลื่อนไหวจะมีจุดที่คุณจะต้องผสานรายละเอียดเล็กๆ ในการเคลื่อนไหวกลับเข้าไปในภาพวาดด้วยตัวของคุณเอง” ซึ่งทำได้โดยการเลียนแบบท่าทางที่คุณกำลังวาดในทำนองเดียวกับที่นักสร้างภาพเคลื่อนไหวทำสีหน้าต่างๆ ขณะกำลังสร้างภาพเคลื่อนไหว “ทำท่าทางให้ออกมาดีที่สุดและอย่ากลัวที่จะต้องดูเหมือนเป็นคนบ้าหน่อยๆ ” Levens กล่าว