Co to jest rzeczywistość rozszerzona?

Rzeczywistość rozszerzona pozwala uzupełniać doświadczenia w świecie rzeczywistym o informacje generowane komputerowo. Odkryj nowe możliwości dostępne między innymi w grach, edukacji, sztuce, projektowaniu, produkcji i marketingu.

Augmented reality headset displays virtual sphere for the man to hold

https://main--cc--adobecom.hlx.page/cc-shared/fragments/merch/products/substance3d/sticky-banner/default

Jak działa rzeczywistość rozszerzona

Rzeczywistość rozszerzona (AR, augmented reality) może pobudzić zmysły dotyku, węchu, a nawet smaku, jednak najczęściej uzupełnia ona to, co widzimy i słyszymy. Używanie informacji wirtualnych do uzupełniania wrażeń ze świata rzeczywistego różni się od rzeczywistości wirtualnej, która po prostu przenosi nas do świata wirtualnego w trybie dookólnym.

Działanie rzeczywistości rozszerzonej polega na mapowaniu trójwymiarowych obiektów wirtualnych na środowisko rzeczywiste. Niektóre zestawy do rzeczywistości rozszerzonej wyświetlają obiekty wirtualne na przezroczystych soczewkach, podczas gdy inne umieszczają między obserwatorem a światem fizycznym obraz z kamery na żywo. Rozpoznawanie obrazów — technika programowa umożliwiająca komputerowi identyfikowanie i przetwarzanie tego, co rejestruje kamera — pozwala interpretować środowisko 3D i umieszczać w nim elementy cyfrowe. W miarę tego, jak zawartość cyfrowa jest renderowana coraz szybciej i coraz bardziej przekonująco, w większym stopniu przypominają one elementy ze świata rzeczywistego, które stanowiły dla nich inspirację.

Typy urządzeń do rzeczywistości rozszerzonej

Istnieją dwa sposoby umieszczenia kamery cyfrowej między okiem obserwatora a światem fizycznym:
Head-mounted augmented reality device sitting on a desk
Man wearing an augmented reality device while others look on

Urządzenie na twarzy (wyświetlacz zestawu nagłownego)

Umieszczenie ekranu przed oczami pozwala na rozszerzenie rzeczywistości przy zachowaniu wolnych rąk. W 2013 roku firma Google udostępniła taki produkt, okulary Glass. Nie było to jednak prawdziwe urządzenie rzeczywistości rozszerzonej zgodnie z dzisiejszą definicją. Okulary Glass prezentowały informacje cyfrowe na płaskim wyświetlaczu umieszczonym przed jednym okiem, a nie w postaci obrazów 3D prezentowanych obuocznie jako część otoczenia. Firma Google nadal sprzedaje okulary Glass w wersji Enterprise do użytku w różnych branżach, na przykład produkcyjnej i opieki zdrowotnej. Użytkownicy okularów Glass mają dostęp do podręczników, filmów szkoleniowych, specyfikacji projektowych i specjalnie opracowanych aplikacji bez przerywania pracy.

Urządzenia Microsoft Hololens i Magic Leap One to najbardziej znane zestawy do rzeczywistości rozszerzonej do gier i rozrywki. Coraz lepiej łączą one środowisko rzeczywiste z zawartością cyfrową. „Założony na głowę zestaw Magic Leap skanuje pomieszczenie i tworzy — w czasie zbliżonym do rzeczywistego — jego przybliżony model” — stwierdza Seth Chaffee, dyrektor ds. produkcji immersyjnej w firmie Giant Astronaut zajmującej się produkcją rzeczywistości rozszerzonej (AR)/rzeczywistości wirtualnej (VR). „Kiedy więc zacznie się umieszczać obiekty w środowisku, łatwiej jest umieścić je w przestrzeni świata rzeczywistego”. Im lepiej zestawy integrują się z otoczeniem, w tym środowiskiem dźwiękowym (dzięki czemu słychać dźwięki dochodzące z określonych punktów w przestrzeni), tym bardziej realistyczne są wrażenia.

Niektórzy programiści wyobrażają sobie świat, w którym wszyscy będziemy ciągle nosić inteligentne okulary lub soczewki kontaktowe. Te czasy jednak jeszcze nie nadeszły. Obecne okulary rzeczywistości rozszerzonej są zwykle nieporęczne i mają ograniczoną żywotność baterii. Ponadto pole widzenia użytkownika jest zawężone, co ogranicza świadomość sytuacyjną i może być źródłem niebezpieczeństwa.

Interpretowanie modeli 3D nałożonych na obraz świata rzeczywistego może też być wyczerpujące. Piloci myśliwców potrzebują sześciu tygodni szkolenia w trybie niemal ciągłym, aby nauczyć się korzystać z wyświetlaczy przeziernych, zanim takie nakładki przestaną rozpraszać ich uwagę. „Poza siatką celowniczą używają rzeczywistości rozszerzonej tylko w nocy do oglądania krajobrazu” — stwierdza Alex Kauffmann, kierownik projektu w dziale zaawansowanych technologii i projektów w firmie Google. „Gdy w polu widzenia znajdują się inne rzeczy, nakładki mogą odrywać od tego, na co należy zwracać uwagę — na przykład nadlatujących samolotów czy rakiet”.

Pojawia się również pytanie, czy ludzie chcą nosić okulary rzeczywistości rozszerzonej na co dzień. „Nie chcę żyć w świecie, w którym rzeczywistość jest przesłonięta taką warstwą pośrednią” — stwierdza Kauffmann. Kilku właścicieli barów w San Francisco również nie chce, aby ich klienci żyli w tym świecie, więc zakazali oni wstępu osobom w okularach Glass (tak zwanym „Glassholes”), aby uniemożliwić im nagrywanie za pomocą zainstalowanych w nich kamer.

Individual playing an augmented reality game on their smartphone
Person using augmented reality to virtually layout their interior design

Urządzenie w dłoni (smartfon lub tablet)

Telefony są świetnymi narzędziami do obsługi rzeczywistości rozszerzonej, ponieważ niemal wszyscy je mamy, a każdy smartfon ma wbudowaną kamerę i zapewnia dostęp do aplikacji mobilnych. Sukces opartej na rzeczywistości rozszerzonej gry Pokémon GO — pobranej w pierwszym roku ponad 500 milionów razy — z pewnością wynikał po części z faktu, że użytkownicy mieli już narzędzia pozwalające w nią grać.

Podobnie jak gra Pokémon GO, aplikacja rzeczywistości rozszerzonej IKEA Place firmy Ikea działa w oparciu o smartfony. Pozwala ona użytkownikom zobaczyć, jak mebel będzie wyglądał w ich domu, zanim go kupią. Rzeczywistość rozszerzona bywa przydatna w przypadku dużych przedmiotów, takich jak meble, ale jest mniej efektywna, jeśli chodzi o małe produkty, takie takich jak zabawki, których podgląd w środowisku nie jest użyteczny.

Największą wadą aplikacji rzeczywistości rozszerzonej jest to, że trzeba trzymać telefon w górze, aby widzieć ekran. „Wymaga to podniesienia ręki do góry, co angażuje fizycznie” — stwierdza Chaffee. „To po prostu nie jest intuicyjne”. Ponadto w przypadku telefonów lub okularów inteligentnych problemem bywa też żywotność baterii. „W przypadku gry Pokémon GO większość osób dość szybko wyłączyła element rzeczywistości rozszerzonej, ponieważ błyskawicznie wyczerpywał on energię” — stwierdza Kauffmann.

Zestawy, telefony i okulary do rzeczywistości rozszerzonej mają ograniczenia, które należy pokonać, ale technologia jest szybko poprawiana.

Do czego służy technologia rzeczywistości rozszerzonej?

Rzeczywistość rozszerzona umożliwia więcej niż dodanie wirtualnych wąsów do swojej twarzy w aplikacji Snapchat. Dopiero zaczynamy badać dostępne możliwości. „Wiele osób może mieć wrażenie, że ten rynek jest już w wysokim stopniu rozwinięty, ale rzeczywistość rozszerzona i wirtualna pozostaje na etapie wczesnego Dzikiego Zachodu” — stwierdza Chaffee. „Dołączający do wyścigu nadal mają ogromne szanse na zrobienie wrażenia”.

Zarówno Chaffee, jak i Kauffmann radzą, aby nie skupiać się na przelotnej ekscytacji odczuwanej podczas pierwszego zetknięcia z rzeczywistością rozszerzoną. Zamiast używać tej technologii jako zabawki samej w sobie, warto sobie wyobrazić jej zastosowania w kontekście prowadzenia narracji. „Nie należy ignorować emocjonalnej strony technologii” — stwierdza Chaffee. „Tak wiele osób skupia się na technologii. Nie zastanawiają się nad znaczeniem ludzkiego zaangażowania. A to właśnie w tym obszarze rzeczywistość rozszerzona i rzeczywistość wirtualna naprawdę błyszczą”.

User wearing AR headset

Artyści tacy jak Estella Tse już korzystają z rzeczywistości rozszerzonej do opowiadania wciągających historii. Obejrzyj film o Tse i jej dziele z wykorzystaniem rzeczywistości rozszerzonej „Two Sides of the Same Coin” (Dwie strony tej samej monety), za pomocą którego przedstawia ona walkę wewnętrzną między konformizmem a kreatywnością. Zaprezentowała ona ten projekt na wystawie Festival of the Impossible w 2018 roku poświęconej twórczości artystów zajmujących się rzeczywistością rozszerzoną i rzeczywistością wirtualną. Podczas edycji tej wystawy w 2019 roku zaprezentowano eksponaty pozwalające między innymi porozmawiać z androidem w przyszłości, obejrzeć roślinę żywiącą się polubieniami w mediach społecznościowych oraz owinąć się w dywan kompresyjny.

Jednym z aspektów rzeczywistości rozszerzonej, który wykorzystano w grze Pokémon GO, jest możliwość generowania wspólnych środowisk. Jak ujął to Kauffmann: „Pozwala to zobaczyć daną rzecz wielu osobom”. „To właśnie było to, co zrobiono w grze Pokémon GO, czego nie było nigdzie indziej — ta wspólna rzeczywistość rozszerzona. Można umieścić w środowisku coś, co dwie osoby mogą oglądać z różnych punktów widzenia, i będzie to dokładnie w tym miejscu, w którym powinno znajdować się z perspektywy obojga ludzi”.

https://main--cc--adobecom.hlx.page/cc-shared/fragments/products/substance3d/discover/what-is-ar/ar-video#video-tools1 | ImageLink | :play:

Zarówno Kauffmann, jak i Chaffee uważają, że to artyści wyznaczą najbardziej ekscytujące i zaskakujące kierunki rozwoju rzeczywistości rozszerzonej. Według Chaffee to właśnie twórcom narracji zawdzięczamy wymaganie od technologii tego, aby miała ona cel i ulepszała życie ludzi. Ponadto Kauffmann uważa, że wraz z pojawieniem się na rynku nowych narzędzi do tworzenia zawartości, takich jak Projekt Aero firmy Adobe, twórcy będą mogli rozwijać rzeczywistość rozszerzoną bez konieczności nabywania umiejętności złożonego kodowania. To, co technologia Adobe Flash zrobiła dla projektantów stron internetowych, Projekt Aero może zrobić dla projektantów rzeczywistości rozszerzonej. „Posiadanie narzędzia zapewniającego możliwości eksperymentowania ludziom, którzy niekoniecznie myślą jak inżynierowie, może pomóc w odkryciu nieoczekiwanych informacji, dzięki którym całość się wyróżni” — stwierdza Kauffmann.

Aby lepiej przyjrzeć się możliwościom, zapoznaj się z pięcioma innowacyjnymi przykładami rzeczywistości rozszerzonej w działaniu i obejrzyj, jak Chantel Benson, menedżerka produktu Adobe, opowiada o korzystaniu z rzeczywistości rozszerzonej w programach Adobe Illustrator i Adobe Photoshop podczas konferencji Adobe Max 2018. Zainspiruj się i zacznij marzyć. Następnie przystąp do eksperymentowania i przekonaj się, co możesz zrobić.

Współautorzy

Inne przydatne informacje

Projektuj i udostępniaj atrakcyjne środowiska rzeczywistości rozszerzonej.