Fotografia
Podstawy kompozycji w fotografii
Przykuj uwagę odbiorców zdjęcia przy użyciu wypróbowanych i sprawdzonych technik kompozycji, które pozwalają odpowiednio umieścić jego główny temat.
Fotografia
Przykuj uwagę odbiorców zdjęcia przy użyciu wypróbowanych i sprawdzonych technik kompozycji, które pozwalają odpowiednio umieścić jego główny temat.
Podziel obraz na prostokąty i postaraj się o równowagę między elementami zdjęcia. Jako przewodnik posłuży reguła trójpodziału. Korzystaj z przestrzeni negatywnej w odpowiednich miejscach. Aby zwiększyć intensywność wizualną, możesz wzmocnić nasycenie kolorów. Ćwicz rozpoznawanie tego, co burzy balans fotografii. Pomoże to w szybkim wykrywaniu i korygowaniu takich elementów.
Trójpodział to sposób podziału ramek w celu utworzenia optymalnej kompozycji. Polega na równym podzieleniu ramki siatką dwóch równoległych linii poziomych i pionowych. Powstaje w ten sposób dziewięć pól. Aby osiągnąć równowagę i wrażenie płynności zdjęcia, umieszczamy elementy kompozycji w punktach przecięcia linii lub tam, gdzie linie dzielą zdjęcie na segmenty. Zapewnia to ciekawsze zdjęcia niż po prostu umieszczenie tematu w centrum. „Poruszaj oczami po zdjęciu, aż znajdziesz elementy zgodne z zasadami trójpodziału” — mówi Long. Zdjęcie z interesującym elementem w tylko jednej sekcji prawdopodobnie nie dorówna zdjęciu, które przyciąga wzrok od góry do dołu i na całej szerokości.
Równowaga jest związana z symetrią, ale się od niej różni. Zrównoważone zdjęcie nie musi wyglądać tak samo od prawej do lewej. Zamiast tego różne kwadranty zdjęcia dopełniają się na nim w estetyczny sposób. Wzrok odbiorcy prawdopodobnie poszuka interesującego punktu oraz innych elementów związanych z tym punktem. Oczywisty temat możesz zrównoważyć przestrzenią negatywną po drugiej stronie. Lang wyjaśnia: „Bardzo złożone zdjęcie, na którym dzieje się naprawdę dużo, może wywołać w odbiorcach chęć szukania porównań. Może to być inspirujące, dezorientujące, a nawet irytujące w pozytywny sposób”.
Głośne lub żywe kolory często wymagają uwagi — powodują zakłócenia lub komplikacje. Lang opowiada: „Nasycenie niektórych odcieni naprawdę przyciąga oko. Aby stworzyć coś o większym ciężarze wizualnym, możesz podnieść nasycenie lub jaskrawość”.
Niezrównoważone zdjęcia mogą wprowadzać w błąd lub wyglądać amatorsko. Lang mówi: „Gdy na zdjęciu nie ma równowagi, powoduje to niepokój. Przeważnie lubimy poczucie płynności na obrazie”. Elementy po lewej odpowiadają elementom po prawej. Być może krążą wokół elementu w środku. Nabranie umiejętności rozpoznawania równowagi (jak w przypadku poczucia estetyki i dobrej intuicji dotyczącej zdjęć) wymaga praktyki. Lang wyjaśnia „Nie można kogoś nauczyć rozpoznawania równowagi. Tej umiejętności nabiera się, oglądając świat”. Im więcej pracujesz, tym lepiej rozumiesz, w jaki sposób elementy zdjęcia współdziałają ze sobą.
Fotografia spłaszcza trzy wymiary do dwóch. Aby zachować poczucie przestrzeni i ją wypełnić, fotograf musi pamiętać o elementach w ujęciu i zadbać o ich właściwe podkreślenie.
Linie prowadzące to elementy wizualne, które przyciągają wzrok do tematu lub punktu ogniskowania. Mogą one być wszystkim, co kieruje uwagę odbiorców w inną stronę — na przykład drogami ciągnącymi się w dal, ręką wyciągniętą w stronę przedmiotu czy gałęziami drzewa rosnącymi w stronę księżyca. Linie te mogą nadać płaskim powierzchniom głębi, wymiaru i kształtu.
Ostrość i głębia ostrości pozwalają uzyskać iluzję trzeciego wymiaru na fotografii. Mała głębia ostrości może sprawić u odbiorców wrażenie, że patrzą na coś tuż przed oczami. Pozwala nadać nawet płaskiemu zdjęciu głębi i skali.
Jeśli chcesz eksperymentować z kompozycją, poruszaj się. Zwykła zmiana perspektywy może oznaczać różnicę między świetnym a banalnym zdjęciem. „Nasza praca polega na zmyślnym usuwaniu i dodawaniu elementów” — mówi Long.
Eksperymentuj z przestrzenią i odległością od tematu. Rivera dodaje: „Dużo się poruszam. Moja perspektywa jest bardzo niska lub bardzo wysoka. Widzę, w jaki sposób temat wygląda od spodu lub podczas przechodzenia obok niego”. Podejdź blisko, oddal się i poruszaj się, aby odkryć, w jaki sposób chcesz ująć temat.
Podczas tworzenia kompozycji zdjęcia pamiętaj też o przeznaczeniu zdjęcia. „Czasami do fotografii ma zostać dodany tekst lub może ona posłużyć jako okładka magazynu” — mówi Rivera. Podczas ustawiania sceny pamiętaj o potencjalnych dodatkowych elementach. Spróbuj je sobie wyobrazić, gdy spoglądasz przez wizjer.
Jeśli kompozycja zdjęcia jest nie do końca dobra, często możliwe jest jej poprawienie w postprodukcji przy użyciu funkcji szybkiego kadrowania. Temat zdjęcia może nie zostać ujęty w optymalny sposób. Czasami wystarczy przesunąć krawędź ramki, aby odkryć dobry obraz na przeciętnym zdjęciu.
Przeglądając stare zdjęcia, spróbuj wyobrazić je sobie pod innym kątem lub z odmienną perspektywą. Rivera opisuje: „Eksperymentuj z obracaniem zdjęcia. Podczas kadrowania fotografii możesz je na przykład obracać, odwracać do góry nogami i odbijać”.
Aby robić dobre zdjęcia, potrzeba czegoś więcej niż postępowanie zgodne z zasadami kompozycji. Możesz postępować zgodnie z zasadami trójpodziału, nie wiedząc o nich, ale też używać tych zasad bez celu. Elementy kompozycji nie są algorytmami czy formułami. Stanowią narzędzia wspierające fotografa podczas podejmowania decyzji, jednak nie mogą ich zastąpić. Lang mówi: „Linie prowadzące są świetne. Mam jednak nadzieję, że za prowadzą mnie do tematu, a nie donikąd”.
Zasady kompozycji zdjęć to fundament. Gdy już poznasz podstawowe zasady budowy dobrego zdjęcia, możesz zacząć je łamać. Rivera uzupełnia: „Znając podstawy, możesz zacząć eksperymentować. Nie ma takich zasad robienia zdjęć, które są zawsze wymagane. Na tym polega piękno sztuki. Możesz wymyślać własne reguły i mieć prywatną symbolikę”.
Dobrzy fotografowie mają doskonałe wyczucie tematów i scen. Kompozycja to narzędzie, przy użyciu którego inne osoby mogą zobaczyć to, co oni widzą. Zbierają oni elementy z naszego świata, a następnie przy użyciu sprzętu i wiedzy układają je w ramce w sposób miły dla oka. Jest tak w przypadku każdego rodzaju fotografii — niezależnie od tego, czy jest to fotografia portretowa skupiająca się na człowieku, fotografia krajobrazu obrazująca wielką skalę czy fotografia makro zaglądająca do maleńkich światów.
Współautorzy