De basisbeginselen van fotocompositie.

Felle of levendige kleuren vragen vaak aandacht en werken onderbrekend of complicerend. “De verzadiging van bepaalde tinten valt echt op,” zegt Long. “Als ik iets visueel belangrijker wil maken, kan het helpen om de verzadiging of luminantie te vergroten.”

Ongebalanceerde foto's kunnen een desoriënterende of amateuristische indruk maken. “Wanneer een foto ongebalanceerd is, geeft dat ongemak,” zegt Long. “Het grootste deel van de tijd willen we een gevoel van vloeiendheid bij een beeld.” Dingen aan de linkerkant corresponderen met dingen rechts, en misschien cirkelen ze rondom iets in het midden. Net als gevoel voor esthetiek of een goede intuïtie voor beelden is het herkennen van balans een kwestie van oefening. “Balans is niet iets wat je mensen kunt leren,” zegt Long. “Je voelt het aan wanneer je naar dingen kijkt.” Hoe meer je werkt, hoe vertrouwder je raakt met de manier waarop elementen van een beeld met elkaar samenwerken.

• Werk met geleidende lijnen, focus en scherptediepte.

Fotografie vlakt drie dimensies af tot twee. Om een gevoel van ruimte en dimensionaliteit te bewaren moet een fotograaf zich realiseren wat er op een opname staat en wat de focus is.

Geleidende lijnen zijn visuele elementen die het oog van de kijker naar een onderwerp of focuspunt trekken. Dat kan van alles zijn: wegen die in de verte verdwijnen, een arm die zich uitstrekt naar iets anders, boomtakken die zich verheffen naar de maan, alles wat de aandacht vestigt op iets anders. Deze lijnen kunnen platte oppervlakken voorzien van diepte, dimensie en vorm.

Ook focus en scherptediepte voegen iets toe aan de illusie van een derde dimensie in de foto. Een geringe scherptediepte kan de kijker de indruk geven dat er wordt scherpgesteld op iets dat vlak voor zijn/haar neus is, en geeft een illusie van diepte en schaal, zelfs op een platte foto.

• Ontdek het juiste gezichtspunt.

Als je met compositie wilt spelen, loop dan rond. Alleen al de verandering van perspectief kan het verschil uitmaken tussen een geweldige foto en een conventionele foto. ”Het enige dat we doen, is ervoor kiezen om dingen wel weer te geven of niet weer te geven,” zegt Long.

Speel met de ruimte en de afstand tot je onderwerp. “Ik loop veel rond,” zegt Rivera. “Ik ga een stuk hoger of lager met de camera. Ik kijk hoe het eruitziet als ik onder mijn onderwerp ga, of als het zijdelings beweegt.” Kom dichtbij, ga verder weg, en blijf bewegen om te ontdekken hoe je je onderwerp in beeld wilt brengen.

Tot slot: wanneer je een compositie voor een opname maakt, bedenk dan hoe de foto uiteindelijk zal worden gebruikt. “Misschien komt er tekst over het beeld, of wordt het een tijdschriftcover,” zegt Rivera. Houd rekening met deze mogelijke extra elementen wanneer je de opname voorbereidt, en probeer je die voor te stellen wanneer je door de zoeker kijkt.

• Verbeter de compositie met bijsnijden tijdens postproductie.

Als de compositie van een foto niet helemaal perfect is, kun je die vaak tijdens de postproductie verbeteren met een beetje bijsnijden. Misschien is het onderwerp niet optimaal geplaatst in het kader. Maar door de rand van het kader te verplaatsen, vind je vaak een goede afbeelding binnen een gemiddelde afbeelding.

Als je oude foto's bekijkt, probeer ze dan te zien vanuit een andere hoek of een ander perspectief. “Speel met de rotatie van het beeld,” zegt Rivera. “Als je bijsnijdt, kun je het beeld draaien, of het ondersteboven zetten en misschien iets anders zien.”

De compositie goed krijgen.

Je moet meer doen dan alleen compositieregels volgen om goede foto's te maken. Het is mogelijk om bijvoorbeeld onbedoeld de regel-van-derden te volgen, of zonder een bepaalde intentie. Je moet begrijpen dat de elementen van compositie geen algoritmen of formules zijn; ze helpen een fotograaf bij het nemen van beslissingen, maar ze zijn geen vervanging voor die beslissingen. “Geleidende lijnen zijn prima, maar het is wel de bedoeling dat ze me naar je onderwerp leiden, en niet naar het niets,” zegt Long.

Compositieregels bij fotografie zijn de basis. Zodra je de fundamenten hebt geïnternaliseerd van wat een goed beeld oplevert, kun je de regels loslaten. “Zodra je de basisbeginselen onder de knie hebt, kun je gaan experimenteren,” zegt Rivera. “Er zijn geen regels voor de manier waarop jij iets moet fotograferen. Dat is het mooie van het kunstenaarschap. Je kunt je eigen regels en je eigen beelden maken.”

Goede fotografen hebben oog voor onderwerpen en scènes. Compositie is een middel waarmee ze anderen kunnen helpen te zien wat zij zien. Ze verzamelen elementen van de wijde wereld en met hun apparatuur en expertise maken ze daar een aantrekkelijke ordening van in een rechthoek. Dat geldt voor elk type fotografie: portretfotografie op menselijke schaal, landschapsfotografie op grote schaal, of macrofotografie van kleine werelden.