Verschillende soorten shots in films.

Master-shots zijn shots die alles wat er in een scène gebeurt vastleggen. Het zijn meestal brede shots. Omdat ze alles vastleggen, zijn ze cruciaal voor basale vastlegging. Editors kunnen een scène ruimte geven door over te gaan naar het master-shot tijdens een pauze in de handeling of dialoog.

Een shot met twee onderwerpen wordt een two-shot genoemd. Door de interactie tussen de onderwerpen, de onderlinge afstand en hun lichaamstaal vast te leggen, kun je met een two-shot de kijker veel vertellen over hun relatie. Ruckus Skye: "We proberen het grootste deel van de scène two-shots in te zetten en dan het enkele shot of een shot van dichtbij te gebruiken voor beslissende tekst of een belangrijk detail".

Medium-shots.
Een medium-shot legt het onderwerp in meer detail vast, of het nu een mediumlang shot (3/4 shot) of een medium close-up is. Een traditioneel medium-shot laat het onderwerp vanaf het middel tot en met het gezicht zien – het belangrijke deel van het onderwerp en enige achtergrond. Een medium close-up legt schouders en gezicht van het onderwerp vast, waardoor er meer ruimte is voor de gezichtsuitdrukking van het onderwerp.

In de dertiger jaren van de vorige eeuw begonnen Amerikaanse filmmakers een stijl medium-shot te gebruiken dat bekend werd onder de naam cowboy-shot. Hierin werden revolverhelden vanaf hun hoed tot halverwege hun dijen vastgelegd om ook hun holsters in beeld te brengen. In moderne films worden cowboy-shots gebruikt om de lichaamstaal van een onderwerp en enige achtergrond, maar ook hun gezichtsuitdrukking te laten zien. Wonder Woman heeft bijvoorbeeld een cowboy-shot van Diana die al schietend het slagveld oversteekt, met een grijns vanwege haar gevoel van macht.

Een over-the-shoulder shot is een two-shot die ook een medium-shot kan zijn. Met de rug van het ene onderwerp op de voorgrond richt de camera zich over de schouder van die persoon heen op het andere onderwerp die praat tegen of reageert op de eerste persoon. "Dat is een voorbeeld van een subjectief shot", zegt regisseur en producent Neal Holman. "Je probeert over de schouder van het ene personage diens gezichtspunt op de scène vast te leggen."

De cruciale visual is niet altijd op de persoon die aan het praten is. Reactie-shots zijn zeer belangrijk voor de ontwikkeling van personages en verhaal. Ruckus Skye: "Tot mijn favoriete acteermomenten behoren die waarin acteurs aan het luisteren zijn".

Close-upshots.In close-ups
vult het gezicht van het onderwerp het kader. De Italiaanse regisseur Sergio Leone werd in de zestiger jaren van de vorige eeuw beroemd vanwege zijn extreme close-ups in zijn 'spaghettiwesterns'. Bekend als Italiaanse shots vullen ze het kader met alleen de ogen of mond van het onderwerp. Zo neemt de spanning toe vlak voor een gewelddadig moment.

Close-upshots maken een intense expressie van emotie mogelijk. "Hoe dichterbij je bent, hoe meer kijkers zich identificeren met het personage", zegt schrijver en filmmaker David Andrew Stoler. "Als je echt wilt dat ze iets op een intense manier voelen, moet je superdichtbij komen."

Een klassieke camerabeweging is de push-in. "Als je wilt dat de kijker empathie voelt voor iemand of deze beter begrijpt, kun je langzaam naar dat personage toe bewegen, hem of haar groter maken in het kader", aldus Stoler. "Dat brengt kijker en personage op één lijn." Het tegenovergestelde is het geval bij een push-out, die het isolement van een personage benadrukt. Stoler: "Je vergroot de wereld om het personage en de afstand tussen de kijker en het onderwerp". Voor dergelijke bewegende shots heb je meestal een dolly, camerakraan of steadicam nodig.

Cut-ins of inserts zijn close-upshots die kleine details vastleggen, zoals iemands handen of voeten. Als het personage een bericht op zijn telefoon leest, kan de regisseur bijvoorbeeld een close-up maken van het telefoonscherm. De cutaway, het tegenovergestelde van de cut-in, springt van het onderwerp naar iets anders, bijvoorbeeld van de verbaasde uitdrukking op iemands gezicht naar een blaffende hond, of van een bal die over de doellijn gaat naar juichende fans op de tribune. Het is handig dergelijke shots te verzamelen, zodat je later meerdere takes van dezelfde scène tot één geheel kunt monteren.

Point-of-viewshots.
In een point-of-view of POV-shot bevindt de camera zich bij wijze van spreken in het hoofd van het onderwerp en zie je de wereld door diens ogen. De camera vertegenwoordigt het gezichtspunt van het personage en heeft dezelfde bewegingsvrijheid als het onderwerp. Deze shots kunnen intens, en mogelijk zelfs misselijkmakend, zijn voor het publiek (denk bijvoorbeeld aan de POV die wordt vastgelegd door een GoPro op een helm). Maar ze kunnen ook zorgen voor krachtige storytelling omdat ze de directheid van beleefde ervaringen vastleggen.

Camerahoeken en wat ze communiceren.

Denk altijd goed na over de hoek waaruit je opneemt en de afstand van de camera vanaf de grond. Door omhoog of neer te kijken op een onderwerp, kun je het publiek subtiel iets laten weten over de mentale status van een personage of diens macht ten opzichte van andere personages in de scène.

Bird's-eye view ofwel vogelperspectief.
In dit shot kijk je vanuit de lucht neer. Dit benadrukt de kleinheid van de onderwerpen beneden of de uitgestrektheid van de omgeving.

Ooghoogte-, hoge-hoek- en lage-hoekshots.
Een shot op ooghoogte geeft het dagelijkse leven weer. Deze neutrale camerahoek heeft niet hetzelfde verhalende effect als shots van boven of van beneden. De Skyes vermijden shots op ooghoogte in hun werk. "Er is geen perspectief", aldus Lane Skye. "Als je op een personage neerkijkt, voelt die zich kleiner", voegt Ruckus Skye toe. "Hij of zij is mogelijk niet zo krachtig of zeker van zichzelf. En als je naar een superheld kijkt, kijk je altijd naar hem of haar op. Dat is een cliché, maar als je het op kleinere schaal doet is het onbewuster."

Ga voor shots die visueel en thematisch sterk zijn.

Of je nu een muziekvideo, reclamefilm of documentaire maakt, bedenk welk verhaal je vertelt. Hoe trek je je publiek in de film en hoe zorg je ervoor dat ze zich voelen zoals jij wilt dat ze zich voelen.

Als je niet weet welk type shot je wilt gebruiken voor een scène, kun je, volgens storyboard-regisseur Kevin Mellon "jezelf voorbereiden door veel naar films, comics en animatie te kijken en een heel arsenaal aan shots te ontwikkelen". Zodra je het vocabulaire meester bent, draait alles om planning. "Het is het enige vrije deel bij het maken van films", aldus Ruckus Skye.

Planning betekent in dit geval vooraf goed nadenken over personage en actie en een opnamelijst maken. Deze lijst helpt je ervoor te zorgen dat je alle noodzakelijke beelden hebt. Je dwingt jezelf er ook toe de volgende twee cruciale vragen te beantwoorden: Welk gezichtspunt laat je zien en wat wil je dat het publiek voelt? Als je de antwoorden op die vragen weet, heb je meer grip op het verhaal dat je wilt vertellen en op de shots die hiervoor nodig zijn.