Verschillende soorten shots in films.

Master-shots.

Deze shots waarmee alle actie in een scène wordt vastgelegd worden vaak uitgevoerd als long-shots of brede shots. Omdat ze alles vastleggen, zijn het cruciale camerashots voor basisbeelden. Editors kunnen een scène ruimte geven door over te gaan naar het master-shot tijdens een pauze in de handeling of dialoog.

Two-shots.

Een shot met twee onderwerpen wordt een two-shot genoemd. Door de interactie tussen de onderwerpen, de onderlinge afstand en hun lichaamstaal vast te leggen, kun je met een two-shot de kijker veel vertellen over hun relatie. Ruckus Skye: "We proberen het grootste deel van de scène two-shots in te zetten en dan het enkele shot of een shot van dichtbij te gebruiken voor beslissende tekst of een belangrijk detail".

Medium-shots.

Voor medium-shots wordt doorgaans een standaard brandpuntsafstand (35 tot 50 mm) gebruikt om een natuurlijk perspectief te bieden. Met de belichting wordt vaak een evenwicht tussen het onderwerp en de achtergrond gecreëerd.

Cowboy-shots.

In de dertiger jaren van de vorige eeuw begonnen Amerikaanse filmmakers een stijl filmshot te gebruiken dat bekend werd onder de naam cowboy-shot. Hierin werden revolverhelden vanaf hun hoed tot halverwege hun dijen vastgelegd om ook hun holsters in beeld te brengen. In moderne films worden cowboy-shots gebruikt om de lichaamstaal van een onderwerp en enige achtergrond, maar ook hun gezichtsuitdrukking te laten zien. Wonder Woman heeft bijvoorbeeld een cowboy-shot van Diana die al schietend het slagveld oversteekt, met een grijns vanwege haar gevoel van macht.

Over-the-shoulder-shots.

Over-the-shoulder-camerashots zijn reverse shots die worden gemaakt met standaardlenzen en korte telefotolenzen (50 tot 85 mm). De belichting moet een evenwicht tussen beide onderwerpen bieden bij voldoende diepte.

Reaction-shots.

De cruciale visual is niet altijd op de persoon die aan het praten is. Reaction-shots zijn close-upshots die enorm belangrijk zijn voor de ontwikkeling van personages en verhalen. Ruckus Skye: "Tot mijn favoriete acteermomenten behoren die waarin acteurs aan het luisteren zijn".

Close-upshots.

Voor close-upshots, met name extreme close-ups, worden vaak grotere brandpuntsafstanden (85 tot 135 mm) gebruikt om de gelaatstrekken te comprimeren en de achtergrond te vervagen. Filmmakers kunnen een groter diafragma (f/1.8 tot f/2.8) kiezen voor een geringe scherptediepte.

Push-ins.

Het tegenovergestelde is het geval bij een push-out, die het isolement van een personage benadrukt. Stoler: "Je vergroot de wereld om het personage en de afstand tussen de kijker en het onderwerp". Voor dergelijke bewegende shots heb je meestal een dolly, camerakraan of steadicam nodig.

Cut-ins/insertshots.

Met deze close-upshots worden kleine details vastgelegd, zoals iemands handen of voeten. Als het personage een bericht op zijn telefoon leest, kan de regisseur bijvoorbeeld close-ups maken van het telefoonscherm. De cutaway, het tegenovergestelde van de cut-in, springt van het onderwerp naar iets anders, bijvoorbeeld van de verbaasde uitdrukking op iemands gezicht naar een blaffende hond, of van een bal die over de doellijn gaat naar juichende fans op de tribune. Het is handig dergelijke soorten filmshots te verzamelen, zodat je later meerdere takes van dezelfde scène tot één geheel kunt monteren.

Point-of-viewshots.

Voor point-of-viewshots kunnen verschillende brandpuntsafstanden worden gebruikt afhankelijk van het gewenste effect. De filmmaker kan handheld of gestabiliseerde camerabewegingen gebruiken om natuurlijke hoofdbewegingen na te bootsen.

Dutch-angle-shots.

Dutch-angle-shots kunnen worden gemaakt met elke lens. Het gaat erom dat de camera niet horizontaal wordt geplaatst maar in een hoek van meestal 15 tot 45 graden.

Bird's-eye view ofwel vogelperspectief.

In dit shot kijk je vanuit de lucht neer. Dit benadrukt de kleinheid van de onderwerpen beneden of de uitgestrektheid van de omgeving.

Ooghoogteshots.

Ooghoogte geeft het standpunt uit het dagelijkse leven weer. Deze neutrale camerahoek heeft niet hetzelfde verhalende effect als shots van boven of van beneden. De Skyes vermijden shots op ooghoogte in hun werk. "Er is geen perspectief", aldus Lane Skye. "Als je op een personage neerkijkt, voelt die zich kleiner", voegt Ruckus Skye toe. "Hij of zij is mogelijk niet zo krachtig of zeker van zichzelf. En als je naar een superheld kijkt, kijk je altijd naar hem of haar op. Dat is een cliché, maar als je het op kleinere schaal doet is het onbewuster."